از نظر من با سواد کسی است که خواندن و نوشتن بلد است.

منظور از خواندن :

این است که بتوانی یک کتاب را بخوانی و مفهوم آن‌را درک کنی.

منظور از نوشتن :

این است که بتوانی با دیدن یک عکس قدیمی از خودت، به نوشتن و داستانی ساده و روان بپردازی
به طوری که بیانگر تمامی احساسات، افکار و رفتار آن روز به یاد ماندنی باشد.

اگر کسی خواندن و نوشتن بلد نیست از نظر من یعنی کاملا بی سواد است. جالب است که همه ما در مقطع کلاس اول با حروف آشنا می‌شویم و تا کلاس پنجم یا ششم جدید یا همان پایان مقطع ابتدایی ، به املاء نویسی برای اینکه کلمات را صحیح و بدون غلط بنویسم، مشغول هستیم و همچنین به جمله‌بندی و جمله‌نویسی می‌پردازیم که بتوانیم کلمات را در کنار هم بگذاریم و یک جمله بسازیم و در مرحله بعد به انشاء نویسی می‌پردازیم

تا بتوانیم جملات را کنار هم قرار دهیم و یک متن متشکل از چندین پاراگراف را می‌چینیم
تا انشاء نوشته باشیم از طرف دیگر در تمام دوره‌ی ابتدایی مشق می‌نویسیم که خوش خط بشویم.

 

یعنی اگر از من بپرسید:

هدف کلی دوره ابتدایی چیست

در یک جمله می‌گویم : هدف این است که خواندن و نوشتن  یاد بگیریم.

اما متاسفانه کسانی را می‌شناسم که دکترا دارند اما نمی‌توانند بخوانند و بنویسند و اینها همان بی‌سوادان هستند.
انگار که هدف اصلی خواندن و نوشتن را فراموش کرده‌اند و همه دانش‌آموزان و دانشجویان ما فقط تلاش می‌کنند
که نمره قبولی بگیرند و به مقطع بالاتر بروند، غافل از اینکه ابتدایی ترین
درسی که باید می‌آموختند، یعنی همان خواندن و نوشتن را فراموش کرده‌اند.

شاید بسیاری از شما که در حال خواندن این متن هستید، با من موافق نباشید
و تعریف دیگری از با سوادی داشته باشید، اما من همین الان از شما می‌خواهم
که خودتان دست به کار شوید و یک انشاء ۲ صفحه‌ای در مورد موضوع
«با سواد کیست؟»
بنویسید و چند بار از روی آن بخوانید و سعی کنید به خودتان نمره بدهید

البته از شما می‌خوام که برای خودتان پارتی بازی نکنید و نمره اضافی به خودتان ندهید.

اگر که به این ۲ صفحه انشاء نمره‌ی قبولی دادید

یعنی احتمالا توانسته‌اید، دوره ابتدایی را پاس کنید
ولی اگر واقع بینانه نمره قبولی نگرفتنید، من از شما دعوت می‌کنم
که به کلاس اول برگردید و برای با سواد شدن خود کاری انجام بدهید.

منظورم از کلاس اول ابتدایی دقیقا همین است که شروع کنید
به نوشتن حروف و کلمات، اگر توانستید حروف و کلمات را به درستی و زیبایی، یعنی خوش خط بنویسید.

بنابراین اجازه دارید به کلاس دوم بروید و شروع به جمله نویسی کنید
و چند بار از خودتان امتحان جمله نویسی و یا جمله سازی بگیرید

اگر قبول شدید، پس می‌توانید به کلاس سوم و سپس چهارم و در نهایت به کلاس پنجم و ششم بروید
و با تمام اشکال ادبیات و دستورات زبانی، آشنا شوید
و مدام انشاء نویسی را تمرین کنید
و در نهایت اگر قبول شدید به خودتان افتخار کنید
چون شما با سواد شدید، یعنی توانسته‌اید خواندن و نوشتن یاد بگیرید.

من هم به شما تبریک می‌گویم چون از نظر شخص من شما با سواد شدید
و الان می‌توانید با سوادی که دارید، کاری کنید

مثل خلق یک اثر ماندگار، یا مطالعه کتاب‌های ارزشمند و خیلی کارهای دیگر؛ چون دیگر با سواد هستید.

 

تمرین جدید و نهایی برای با سواد شدن:

۱- یک آموزش خوش‌نویسی با خودکار را تهیه کنید و به تمرین آن بپردازید.

۲- کتاب ادبیات مقدماتی برای نویسندگی یا غلط ننویسیم را بخوانید و تمرین کنید.

۳- کتاب داستان نویسی را بخوانید و تمرین کنید.

۴- با خودتان عهد ببندید که هر روز ۵ صفحه صبحگاهی و شامگاهی بنویسید.

۵- به بسیار نویسی عادت کنید.

۶- کتاب‌هاب داستانی و شاهکارهای ادبی جهان را مطالعه کنید.

۶ کار قبلی را با جدیت هر چه تمام تر انجام دهید.

 

تفکر برنده: لطفا برنده بينديشيد

 

نگرش همه‌ی ما بر اساس برد و باخت بنا شده، انواع تفکر در ارتباطات انساني

در تقسيم بندي تفکر براساس ميزان ملاحظه افراد و اعتماد به نفس آنها ، تفکرها

به چهار دسته تقسيم مي شوند :

تفکـر ( برنده ، برنده ) ۲٫ تفکر ( برنده ، بازنده )

تفکـر( بازنده ، برنده ) ۴٫ تفکـر ( بازنده ، بازنده )

 

تفکر برنده ، برنده

صاحبان اين نوع تفکـر، مايل اند در هر کاري همه برنده شوند .

خود ، سودشان را از کار مي برند ومايل هستند؛ بقيه نيز بيشتر از

آنها سود ببرند. برنده ، برنده فلسفه کلي کنش متقابل

انسان هاست . چارچوبي از ذهن وقلب است که به گونه‌اي مداوم

در تمام جنبه هاي ارتباطي درصدد جذب منافع دو جانبه است .

 

تفکر برنده، بازنده

مي گويند وقتي شير به شکار مي رود بعد از شکار ، اجازه مي دهد

که بقيه حيوانات هم از باقي مانده شکار استفاده کنند.

ولي ببر اين اجازه را به هيچ حيواني نمي دهد؛ انسانهايي با تفکـر ببر

هميشه مايل هستند که خودشان در هر ميداني پيروز باشند

و بقيه افراد براي آنها جايگاهي ندارند . در دنياي مديريت

تفکـر برنده، بازنده

روشي مستبدانه و خودکامه است . با اين مفهوم ضمني که:

من به مقصود مي رسم اما شما چيزي عايدتان نمي شود.

 

تفکر بازنده ، برنده

ذهن بعضي از مردم با: بازنده، برنده برنامه ريزي شده است‌:

+ من مي بازم و تو مي بري

+ پيش برو و مانند ديگران مرا لگدمال کن و پشت سر بگذار‌

+ من بازنده ام ، هميشه بازنده بوده ام .

بازنده ، برنده از برنده ، بازنده هم بدتر است ، چرا که هيچ استاندارد

تقاضا ، منفعت منطقي وبينشي در کار نيست .

اين افراد براي ابراز اعتقادها و احساسهاي خود جرأت وجسارت

کافي ندارند وبه راحتي از اثر قدرت ظاهري افراد خود را مي‌بازند‌.

تفکر بازنده ، بازنده

انسان هاي گرگ صفت هميشه بازنده شدن دیگران را می‌خواهند و در نهایت، خود نیز بازنده می‌شوند.

 

چرا اکثر انسان‌ها احساس خوشبختی نمی‌کنند؟

من هر وقت که با کسی جلسه‌ی کوچینگ دارم به این نقطه می‌رسم که انسان‌ها نمیدونن چرا زنده هستن،

انسان‌ها نمیدونن چکار دارن میکنن، انسان‌ها نمی‌دونن برای چی دارن اینکارها رو می‌کنن

انسان‌ها نمی‌دونن هدف غائی و نهاییشون چیه؟

و بدتر از همه اینکه تمام چیز‌هایی که دارن دنبالشون میرن اون خواسته واقعی و حقیقی نیست

 

ما قبل از انجام هرکاری و به دنبال هر خوشی رفتن، باید از ریشه بدانیم که دقیقا از کجا درد می‌کشیم و حالمان بد می‌شود؟

در غیر اینصورت هر چقدر هم که بیائیم و تجربه‌های گوناگونی از خوشی را داشته باشیم

باز هم به دلیل درد اصلی که در وجود ما است می‌توانیم از هیچ چیزی لذت ببریم و خوشبختی را تجربه کنیم

همه ی ما گیری داریم که همین گیر باعث شده ما حرکت کنیم و به مقصد و خوشبختی برسیم

 

وقتی داشتم دوستی را کوچ می‌کردم، واژه‌هایی را به جلسه آورده بود و می‌گفت که این ۷ – ۸ مورد ارزش‌های من هستند

و وقتی بررسی کردیم متوجه شدیم که، اینها ارزش‌های اون نیستند و اتفاقا ضد ارزش‌اند.

در واقع کوچ‌ها و روانشناسان، به جای اینکه این انسان رو درست هدایت کنند، اون رو به بیراهه‌ی زندگیش کشوندن

مثلا جای اینکه این آدم رو به سمت تهران ببرن که خوشبخت بشه، دارن میبرنش به سمت آذربایجان!

 

ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی              کاین ره که تو می‌روی به ترکستان است

                                                                                                    سعدی

 

انگار همه‌ی ما راه‌هایی رو میریم که مقصد ما نیستند، ما با طی کردن این مسیر به مقصدی میرسیم که متعلق به خود ما نیست و احساس خوشبختی نمی‌کنیم

 

دردهای پنهان

ما دردهایی در وجود خود داریم که پنهان هستند و در اکثر مواقع نمی‌تونیم اونها رو پیدا کنیم تا  احساس خوشبختی کنیم

و این دردها همان ریشه‌ هستند که زندگی حال و آینده ما رو تحت تاثیر قرار داده‌اند

برای خوشبخت شدن، باید این درد رو ریشه کن کنیم، تا بتونیم با چشم دیگه‌ای دنیا رو ببینیم

 

هر چقدر ما کتاب خونده باشیم، علم آموخته باشیم، تجربه داشته باشیم

کتاب خونده باشیم و نوشته باشیم، پزشک، مهندس، پروفسور باشیم

یا هر درجه‌ی بالایی از علم رو داشته باشیم

 

باز هم خوشبخت نمی‌شویم، چون این ایرادات ریشه‌ای که در زندگی ما وجود داره، مانع حرکت ما میشه و ما قبل از هر چیزی باید این موارد رو برطرف کنیم.

 

سر را به زمین چه می نهی بهر نماز            آنرا به زمین بنه که بر سر داری

                                                                              ابوسعید ابوالخیر

 

آدمی که من چند دقیقه قبل با اون جلسه کوچینگ داشتم، آدم بسیار مذهبی و با علم و دانش بالا است، به حدی که اگر ببینیدش مطمعنا دوستش خواهید داشت.

اما امروز وقتی ته دلش رو خراشیدیم و دیدیم که مسئله جور دیگه‌ای هست و از ریشه باید حل بشه

این مسئله‌ی ریشه‌ای این بود که ایشون صلح نداشتن

با خودش، با خدای خودش، با طبیعت و با مردم در صلح نیست

انسان اول باید با خودش در صلح باشه و خودش رو دوست بداره تا بتونه طبیعت، خدا و دیگران رو دوست داشته باشه

از کوزه همان تراود که اندرون اوست

فرض کنید الان من یه پارچ خونابه دارم، خون و آب رو ریختم توش

من اگر این رو بریزم، مسلم هست که چیزی جز خونابه ازش بیرون نمیاد.

ما در پارچ وجودمون، یعنی جایی که عشق خدا باید در اون جا بگیره، کینه، بغض و حسد ریختیم

و اینها انقدر موندن، کهنه شدن و شدن جزئی از وجود ما، جزئی از قلب ما

این‌ها رو نمیشه کشف کرد و ریشه‌یابی کرد، مگر با گفتگو کردن

گفتگوی کوچینگی گفتگویی هست که معجزه می‌کند

 

یکپارچگی

 

در کوچینگ وقتی به یکپارچگی برسی، به صلح درونی دست پیدا می‌کنی و گفتار و رفتارت هم‌جهت میشن

و این یکپارچگی در کل زندگی، در صورتی ایجاد می‌شه که ما به چهار صلح برسیم یعنی:

 

چهار صلح اصلی برای خوشبختی

۱- صلح با خود

۲- صلح با طبیعت

۳- صلح با مردم و دیگران

۴- صلح با خدا

 

به جهان خرم از آنم، که جهان خرم از اوست        عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

                                                                                                                  خیام

 

در این شعر صلح و یکپارچکی خیام کاملا آشکار است و نشان می‌دهد

که او به چهار صلح دست یافته و به یکپارچگی رسیده است

و حالا این عشقی که در درونش هست، از وجودش به بیرون تراوش میشه

 

وقتی ما با خودمون در صلح باشیم، نمیتونیم با انسان های دیگه ارتباط بگیریم

و در نهاینت، ممکنه هزاران بار، شغل عوض کنیم

شغل خودمون رو به چندین روش مختلف تجربه کنیم

اما این نوع زندگی کردن، چه فایده‌ای داره؟

 

انسان نیاز داره با خدای خودش ارتباط بگیره تا آرامش بگیره، چون یاد خدا آرامش آفرین هست و باعث آرامش قلب‌ها میشه

 

اما وقتی انسان یکپارچه نیست و با خودش، طبیعت، مردمان و خداوند

چطور میتونه زندگی شاد و لذت بخشی رو تجربه کنه؟ چطور میتونه احساس خوشبختی کنه؟

همونطور که گفتم این انسان مطمعنا با خشم و کینه و بغض و حسدی که

در وجودش، در قلبش داره، خشم و کینه رو از وجود خودش تراوش می‌کنه

و همه رو از خودش میرنجونه و نمیتونه خوشی رو تجربه کنه

 

چگونه در کوچینگ به یکپارچگی میرسیم؟

 

فرض کنید، یک بیمار وقتی به یک پزشک مراجعه میکنه، اولین عملیاتی که روی اون بیمار انجام میشه چیه؟

معاینه، دکتر اول بیمار رو معاینه می‌کنه تا بتونه به تشخیص برسه و این تشخیص از طریق آزمایشات و… انجام میشه

 

این دو مرحله (معاینه و تشخیص) برای یک پزشک، خیلی مهم و حیاتی هست

یعنی اگر بتونه متوجه مشکل بیمار بشه، بعد میتونه مطمعن بشه که میشه این بیمار رو معالجه کنه

 

آدمی که امروز من در حال کوچ کردنش بودم، به تشخیص درست رسید

و متوجه اصل ریشه‌ای شد که باعث شده بود زندگیش رو رو به نابودی بکشونه

و حالا در جلسات بعد، میشه بررسی کرد که این انسان چطور میتونه به چهار صلح حیاتی برسه

و احساس خوشبختی کنه، و البته این هم در کوچینگ اتفاق میوفته و برنامه ریزی عملی و کاملی به دست میاد

که این فرد بتونه به این خوشبختی برسه و از زندگی خودش لذت ببره

و از خودش عشق رو ، به دیگران و دنیای اطرافش و خدای خودش، هدیه بده و حال خوب رو در وجود خودش نهادینه کنه.

 

خوبه بدونیم، صرف اینکه بدونیم باید با چهار نفر صلح کنیم، صلح اتفاق نمیوفته

ما باید پیدا کنیم که ریشه از کجاست و برطرفش کنیم و به یکپارچگی برسیم و احساس خوشبختی کنیم.

احتمال برد تصمیم هیجانی بسیار پایین است و در اکثر مواقع ما را با شکست مواجه می‌کند

در تصمیم هیجانی شاید ۲٪ احتمال برد وجود دارد

از آنجا که فرد نمی‌تواند هیجاناتش را بشناسد و آن‌را کنترل کند

بعد از اقدام و در وسط راه، متوجه این می‌شود که نه تنها نتوانسته است

درست عمل کند بلکه از ابتدا تصمیم درست نگرفته است

ملا نصرالدین یک گوسفند داشت و یک نیره (مشک سفالی که در آن ماست می‌ریزند و تکان می‌دهند تا تبدیل به دوغ و کره شود)

هر روز این گوسفند را می‌دوشید و یک کاسه از او شیر می‌گرفت
شیرها رو جمع میکرد و هفته‌ای یکبار در نیره می‌ریخت

روزی مولا

در تصور خودش به این پرداخت که اگر دوغ‌ها را استفاده کند

و کره‌ها را جمع کند و بفروشد چقدر می‌تواند گوسفندانش را افزایش داد و نم نم انقدر به این مثبت‌اندیشی پرداخت

که گفت خب الان دیگر من چندین گوسفند دارم

کم کم قصر خواهم داشت و چندین و چند کلفت و کنیز خواهم داشت

انقدر به این فکر ادامه داد، تا به این رسید که اگر روزی به نوکرم دستور دادم و او اطاعت نکرد با او چه خواهم کرد؟

در تصور خود گفت با این چوبی که در دست دارم

دو دستیبر سرش خواهم زد او چوب را بلند کرد و بر سر نیره زد

و نیره سفالی کوبید و نیره شکست!

به خود آمد و دید که ای وای بر من، من تمام دارایی خود را نابود کردم

– تصمیمات هیجانی، دقیقا همین‌گونه است!

ما با اینگونه تصمیمات، فقط دارایی، وقت، انرژی خود را نابود می‌کنیم.

مثبت اندیشی خوب است اما واقع بینی چیزی است که همیشه باید آن را در نظر داشت و درست تصمیم گرفت

هیجانات خود را بشناسیم و از آن‌ها درست استفاده کنیم

هیجانات ما را به حرکت وا می‌دارد اما حتما باید دلایل منطقی را هم در نظر گرفت و درست تصمیم گرفت

در اینجا کوچینگ می‌توان کمک بسیار بزرگی کند و آن هم این است

که در کنار هیجانات شما، منطق را هم خواهید گذاشت

و تصمیم درست و اقدامی درست را برای شما رقم خواهد زد

پرسشگری عمل طبیعی مغز

مسئله‌ی اصلی ذهن ما این است که به پرسشگری های ذهن، پاسخ درست دهد
و همانگونه که ذهن به این پاسخ داده، عمل کند

فرض می‌گیریم که شما هم روزی برای تاثیر گذاری بر روی ذهن خود

و تغییر دادن زندگی خودتان، از جملات تاکیدی و جذب استفاده کرده‌اید.

اگر جمله‌ی من خیلی خوشبخت‌ هستم را به زبان آورید؛

می‌بینید که مغز شما شروع به مقاوت می‌کند و از شما شروع به این پرسشگری می‌کند که:

کو؟ بر چه اساس می‌گویی که من خوشبخت هستم؟

آیا در این وضعیت تو فکر میکنی که خوشبختی؟

و هزار و یک جور واکنش منفی دیگر!

عمل فکر کردن (پرسشگری)

اینبار در این فایل صوتی درباره روشی برای تاثیر گذاری بهتر بر روی ذهن ارائه دادم

در این فایل صوتی بیان شده که به جای استفاده از این جملات تاکیدی بهتر است

از خود سوالات درست بپرسید

تا از ذهن خود پاسخ‌های درست دریافت کنید

• دلیل اینکه من اینقدر خوشبخت هستم چیست؟

+ من خوشتیپ و خوش‌اخلاق هستم، توانا هستم و خانواده‌ی عالی دارم

و شغلی که دارم من را در اداره‌ی بهتر این زندگی یاری می‌کند

می‌دانیم، در اینجا ذهن باور می‌کند که خوشبخت است و دلیل هم برای این بیانیه دارد

پرسشگری درستی که شما از خود دارید و پاسخ درستی که ذهن شما بیان می‌کند، همان عمل فکر کردن است.

بنابراین، بهترین جایگزین برای جملات تاکیدی، و تاثیر گذاری بر ذهن خود، پرسشگری درست می‌باشد

عملکرد جالب ذهن

-کار طبیعی ذهن، پرسش و پاسخ است

هر چه مغز ما آرام‌تر و شفاف‌تر باشد، سوالات بیشتری می‌پرسد

یعنی در حالت عادی و بیکاری ما، ذهن مدام در حال پرسشگری است

-انسان در سکوت بزرگ می‌شود

دلیل اصلی اینکه کوچ‌ها قضاوت ندارند و کاملا بی‌طرف کمک می‌کنند

تا شما راه خود را بیابید این است که سوال می‌پرسند!

یک کوچ هیچ‌گاه به ذهن خود اجازه نمی‌دهد که بیکار بماند و قضاوت کند

بنابراین برای ذهن خود کاری می‌یابد و او را مشغول می‌کند تا بتواند

با پرسش‌های فوق‌العاده کلاینت را یاری و به هدف برساند

درواقع در کوچینگ یک کوچ تمام توجه خود را به کلاینت می‌دهد تا از زبان بدن، نحوه پاسخ و… او دریابد که مشکل اصلی او در کجاست و سوالات بهتری برای دریافت پاسخ‌های شفاف‌تر مطرح می‌کند

در واقع نقش کوچ، ذهن فعال و پرسشگری عالی بودن برای کلاینت است

 

همچنین بخوانیم: گوش دادن موثر

تاریخچه کوچینگ

 

داستان کالسکه‌چی‌ها

در تاریخچه کوچینگ ، یک واژه انگلیسی است، که در قرن شانزدهم

به مفهوم جابجایی مردم از جایی به جای دیگر بود

در این قرن کالسکه‌ها مجهزتر از گذشته شدند کوچ به کالسکه‌ای گفته می‌شد که با دریافت هزینه‌ای جابجایی افراد را انجام می‌داد و کوچی به فردی که در کالسکه نشسته بود گفته می‌شد

 

در واقع کوچینگ هم به همین صورت است،

که کوچ با به کارگیری ابزارهایی مانند

گوش کردن

طرح سوالات قدرتمند

 قضاوت نکردن

ارتباط موثر و…

می‌تواند افراد را از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب خود برساند

که البته اینکار به کمک کوچی انجام می‌گیرد

جابه جایی در اینجا به منظور رسیدن به هدف و نتیجه‌ی دلخواه می‌باشد

کوچینگ در تمامی مشکلات، موفقیت ها، تغییر ها ، اختلافات ، برای رشد شخصی، سازمانی،  شغلی و… استفاده می‌شود

 

رسمی شدن عنوان کوچینگ در باشگاه‌ها

در تاریخچه کوچینگ ، بعد از کالسکه‌چی‌ها، ابتدا این واژه به طور رسمی در باشگاه‌های ورزشی به کار برده می‌شد

 

کتاب بازی درون در تنیس نوشته تیموسی گالوی

گالوی یک مربی تنیس بود که با توجه و کنجکاوی عمیق

در چگونگی یادگیری و عملکرد شاگردانش، در سال ۱۹۷۴ کتابی

به نام بازی درون در تنیس نوشت و منتشر کرد

گالوی دیدگاه دیگری درباره‌ی تنیس داشت و این باعث شد

که او بتواند ایده‌ نوشتن کتاب‌های دیگری را اجرایی کند

در تاریخچه کوچینگ ، تیموسی گالوی یک نویسنده حرفه‌ای نیست

اما کتاب‌های او کمی پس از انتشار، در میان پرفروش‌ترین کتاب‌ها معروف شد

بازی درون در کار، مربی‌گری به سبک بازی درونی، گلف، موسیقی و…

از کتاب‌های پرفروش تیموسی گالوی می‌باشد.

 

تاریخچه کوچینگ : تکه‌ای از کتاب بازی درون در تنیس

هر بازیکن تنیس دو حریف دارد.

یکی از این حریف‌ها، همان بازیکنی است که آن طرف تور ایستاده است

وظیفه شما این است که او را شکست دهید و

وظیفه حریف این است که موجب شود شما بهترین عملکرد خود را داشته باشید

حریف دیگر، همان حریف درونی شماست که بسیار حیله‌گرتر است

و به سختی می‌توان او را شکست داد

 

 

تیموسی گالوی در کتابش موضوعاتی از این دست را مورد بررسی و تفسیر قرار داده است

روانشناسی انسان‌گرا

برنامه‌هایی برای ذهن ناخودآگاه

تفکرات بودیسم

روانشناسی ورزشی

و…

 

تاریخچه کوچینگ در داستان موسسه اسالن

این موسسه در منطقه‌ای زیبا و کوهستانی، در شهر ساحلی بیگ سور

در کالیفرنیای آمریکا، در کنار اقیانوس آرام واقع شده است

این موسسه به عنوان معتبرتین مرکز تحقیقاتی در زمینه روانشناسی انسان‌گرا است

این مرکز از سال ۱۹۶۲ شروع به کار کرد

اطلاعات این موسسه را می‌توانید در این سایت مشاهده کنید

اطلاعات موسسه اسالن 

 

توماس لئونارد

او را می‌توان به تاثیرگذارترین فرد در اصول و تاریخچه کوچینگ ، نام برد

توماس لئونارد ابتدا در ایالات متحده مدیر مالی گردهمایی نقطه عطف بود

 

توماس لئونارد در سال ۱۹۸۰ بر آموزش نقطه عطف تسلط یافت؛

با وجود گردهمایی‌های گروهی اش، اعتقاد داشت که آموزش‌ها

باید به صورت فرد به فرد  و خصوصی صورت گیرد!

لئونارد یک مشاور مالی حرفه‌ای بود و با افراد مختلف و زیادی کار کرده بود

او در جلسات مشاوره‌ خود دریافت که مشاور مالی تنها قسمتی از قضیه‌ی مشکلات مالی بود اما لازم بود که قبل از هرچیزی زندگی شخصی او مورد بررسی قرار گیرد و مشکلات ریشه‌یابی و حل شوند

تغییر سبک مشاوره‌های گالوی و تاریخچه کوچینگ

همچنین مردم و مراجعان لئونارد می‌خواستند مسائل زندگیشان مانند مسائل مالی برطرف شود

 

بنابراین لئونارد در مشاوره‌های یک به یک خود با استفاده از دانش روانشناسی که داشت، به مراجعان کمک می‌کرد

تا در مسائل زندگی و موضوعات مختلف به وضیعت مطلوب برسند و رشد کنند.

 

توماس لئونارد در سال ۱۹۸۸ دوره آموزشی با نام “زندگی‌ات را طراحی کن” برگزار کرد

و در همان سال، مجموعه‌ای به نام “کالج برنامه ریزی زندگی” تاسیس کرد

حقیقت فرایند کوچینگ، از برنامه‌ریزی زندگی شروع شد و منشأ آن از فضای دانشگاه و آموزش‌های آکادمیک جدا بود.

در تاریخچه کوچینگ ، توسعه کوچینگ عمدتاٌ در دهه نود میلادی در آمریکا بود

و اکثرا با تبلیغ چهره‌های مختلف در کوچینگ، به عموم مردم معرفی شد.

 

کوچینگ چیست؟

مشاوره چیست ؟

در پاسخ به سوال مشاوره چیست ، می‌توانم بگویم که ، مشاوره فرایندی است متشکل از کلاینت (مراجع) و مشاور که دارای تخصص لازم می‌باشد.

معمولا مشاور بعد از شنیدن صحبت‌های مراجع خود براساس مسائل و مشکلات بیان شده، راه حل صحیح را ارائه می‌دهد.

حتی اگر نیاز باشد، مشاور در طی فرایند مشاوره مهارت‌هایی را به مراجع می‌آموزد

مهارت در مشاوره چیست ؟

آموخته‌هایی که مراجع در این ارتباط دریافت می‌کند مهارت‌های لازم او در حل مسائل می‌باشد

مثلا کلاینت می‌آموزد: با مشکلات مختلف خود مقابله کند و آنها را حل کند، ارتباط برقرار کند،

نیازهای خود و اطرافیانش برطرف کند و می‌آموزد خود، توانمندی‌ها، نیازمندی‌ها، احساسات و علایق خود را بشناسد

 

همچنین بخوانید: تفاوت مشاوره، کوچینگ، منتورینگ و…

در واقع مشاوره چیست ؟

مشاوره، برقراری ارتباط میان مشاور و کلاینت می‌باشد.

البته در مواردی که کلاینت نیازمند شناخت خود باشد

مشاور او را در این مسیر راهنمایی کرده و کلاینت

بعد از شناخت خود می‌تواند به پیدا کردن راه حل برای مشکلات و مسائل بپردازد.

مشاور یاری کننده‌ای در تصمیم گیری‌ها، برقراری ارتباط موثر، برآورده کردن نیازها و رفع مشکلات می‎باشد.

عملکرد مشاور در جلسات مشاوره چیست ؟

همچنین هنگام برگزاری جلسات مشاوره، همکاری و نظرخواهی انجام می‌شود

یعنی مشاور نظرات و راه حل‌های خود را به کلاینت خود ارائه می‌دهد.

به عبارتی دیگر مشاوره رابطه‌ای میان مشاور و کلاینت می‌باشد

که جنبه‌ی آموزشی دارد و در آن بر یادگیری

مهارت‌های لازم برای حل مشکلات تاکید می‌شود.

از طرفی، مشاور نقش ایجاد کننده‌ی اعتماد بنفس و راهنمایی برای توسعه‌ی فردی را برای مراجع ایفا می‌کند.

فرایند مشاوره چیست ؟

بنابراین در فرایند مشاوره، مشاور صرفا نقش بیان کننده‌ی افکار، عقاید، نظرات، راه‌حل‌ها

و آموزنده‌ی مهارت‌های لازم را دارد و به رشد اعتمادبنفس و توسعه‌ی فردی کلاینت کمک می‌کند.

تفاوت کوچینگ، مشاوره و NLP در چیست؟

کوچینگ چیست؟

در پاسخ به سوال کوچینگ چیست؟ می‌خوانیم: کوچینگ عبارت است از یک مشارکت دو نفره

که برای حل مشکل و گام برداشتن در مسیر موفقیت صورت می‌گیرد.

بنابراین هر جلسه‌ی کوچینگ از دو نفر، یعنی کوچ و کلاینت(مراجع) تشکیل شده است.

در کوچینگ قوانین و چهارچوب‌هایی وجود دارد که کوچ و کلاینت در یک فرایند کوچینگ موظف به رعایت آنها می‌باشند.

وظایف کوچ:

کوچ تلاش می‌کند تا میان خود و کلاینت رابطه‌ای ایجاد کند

که دارای ویژگی‌های، استحکام، رازداری، احساس امنیت و اطمینان باشد.

و کلاینت بتواند در این رابطه‌ی ایمن و مستحکم

تمام حرف‌ها، دغدغه‌ها و مشکلاتش را به صراحت و راحتی با کوچ خود در میان بگذارد.

یکی از اصول اخلاقی در این فرایند، صراحت و شفافیت کوچ می‌باشد

یعنی اگر کوچ حقیقتی را در میان مشکلات کلاینت می‌بیند

آنرا کاملا شفاف در مقابل او(کلاینت) قرار دهد تا حقایق را صریح و واضح

مشاهده کرده و راه درست را انتخاب کند.

همچنین از اصول اخلاقی دیگر کوچ می‌توان، قضاوت نکردن را نام برد

یعنی کوچ هیچ‌گونه کلاینت خود را قضاوت نمی‌کند. بنابراین کوچ در نتیجه‌ی بیانیه‌های کلاینت خود،

بازخورد شفاف و بدون قضاوت را مقابل کلاینت خود قرار می‌دهد تا او بتواند همه‌ی موارد را در نظر بگیرد.

همچنین کوچ برای حل مشکل سوالات قدرتمند و تاثیرگذار مطرح کند.

پرسیدن سوالات تاثیر گذار از سوی کوچ، کلاینت را قادر می‎‌سازد

که بتواند راه حل مناسب را از دل مشکلاتش بیابد و

برای به کار بردن آن اقدام کند.

۱۱ صلاحیت فندراسیون بین‌المللی کوچینگ (ICF)

یک کوچ حرفه‌ای ۱۱ مهارت در دست دارد؛

توانایی واقعی کوچ این است که بداند از هرکدام این مهارت‌ها

در جهت کمک به کلاینت خود، چگونه و در چه مواقعی استفاده نماید.

این یازده مهارت و بلد بودن چگونگی بهره‌گیری از آنها،

به کوچ کمک خواهد کرد، بتواند رابطه‌ای ایمن، مستحکم و موثر داشته باشند.

اشتباهات رایج در مورد درک وظیفه‌ی کوچ:

کوچینگ، منتورینگ یا مشاوره نیست، این دو را با کوچینگ اشتباه نگیرید.

منتورینگ:

در منتورینگ، منتور با استفاده از تجربیاتش شما را در جهت حل مشکلاتتان راهبری می‌کند.

مشاوره:

در جلسات مشاوره، مشاور به شما خواهد گفت که چه کاری درست یا غلط است و برای حل مشکل چه کارهایی لازم انجام می‌باشد.

کوچینگ:

در کوچینگ، کوچ کسی است که با یازده مهارت کوچینگ و ساختن ارتباطی موثر

میان خود و کلاینت، درون کلاینت را برایش روشن می‌سازد و نمایان می‌کند

تا مراجع بتواند با خود شفاف شده و هر چیزی که تا به حال مشاهده نکرده

را ببیند و به خواست خود در جهت اهدافش اقدام نماید.

 

بنیان گذران کوچینگ

تغییر رفتار و عادات

راهنمای عملی برای تغییر رفتار و عادات؛ تا به حال پیش آمده که به خود بگویید، دیگر هیچوقت فلان کار را انجام نمی‌دهم

اما باز هم به انجام آن ادامه داده باشید؟

یک سری عادات در زندگی همه‌ی ما وجود دارد که بیهوده بوده و برای  ما ضررهایی در پی دارد، همچنین ما می‌دانیم که تغییر رفتار در این زمان لازم است

مثلا هر شب به جای خوابیدن شروع به خواندن رمان در گوشی موبایل خود می‌کنید

و وقتی به خود می‌آیید که ساعت نزدیک به صبح است.

یا وقتی صبح زود درگیر چک کردن ایمیل خود می‌شوید و از کار خود  عقب می‌مانید.

یا ترک عادت خوردن فست فود به جای خوردن وعده‌های غذایی سالم.

شخصی به دنبال ترک عادت‌های بد و بیهوده‌ای بود،

که نه تنها برایش سودی نداشت بلکه مضر هم واقع می‌شد، اما نمی‌توانست آن را ترک کند؛

اینجاست که درمیابیم یک تغییر رفتار اساسی لازم است تا شما بتوانید
این عادت مضر را فراموش یا جایگزین کنید

بنابراین برای شروع ترک، از عادت‌های کوچک شروع کرد.

در ادامه به معرفی مراحلی می‌پردازیم که در تغییر رفتار و عادات شما تاثیر بسیار زیادی خواهد داشت.

می‌دانید که هر کسی می‌تواند با تغییر رفتار و ترک عادات بد، وضعیت زندگی‌اش را بهتر کند،
همچنین برای یک تغییر بزرگ، از ترک عادات کوچک شروع کنید
البته تنها با تصمیم ترک عادت، موفق نخواهید شد بلکه لازم است

یک یا چند اصل را رعایت کنید:

اول: برای ترک یک عادت ، لازم است یک دلیل داشته باشید.

دوم: تصمیم واقعی را برای تغییر بگیرید و مطمعن باشید که ترک و تغییر این عادت لازم است.

سوم: عادت را به آرامی ترک کنید ( خرد، خرد)

چهارم: برای ترک کامل، آن را به چشم یک تغییر ببینید.

پنجم: در تغییر رفتار لازم است که برای عادت فعلی خود یک جایگزین واقعی تعیین کنید
و به جای انجام عادت قدیمی‌تان این عادت جدید و
خوشایند را در نظر بگیرید.

حتی اگر وسوسه به انجام آن‌کار شدید یعنی هنوز مرحله‌ی ترک
به صورت خرد، خرد، به صورت کامل انجام نشده است
و بهتر است برگردید و مرحله‌ی سوم را به پایان برسانید.

در این راهنمای تغییر رفتار ، هر مرحله وابسته‌ی مرحله‌ی قبلی خود می‌باشد و اگر در ترک عـادت
به مشکل خوردید برگردید و مراحل قبلی را بررسی کنید.

البته کوچینگ می‌تواند در تغییر رفتار و عادت نیز به کمک شما بیاید

حالا بهتر است بعد از خواندن این مقاله با یکی از متدهای بی‌نظیر
که هم درمان انجام خواهد داد، هم تغییر و هم حل مشکلات و
ارتقای روابط و توسعه فردی و شغلی و…

برای آشنایی با این متد فوق‌العاده کلی کنید و بخوانید

امروز قصد دارم یکی دیگر از تکنیک‌ها و علوم NLP بنویسم
که مخاطبان گران‌قدر بتوانند، با بهره گرفتن از این مقاله، روابط بهتر بسازند، یعنی مطلب امروز با ارتباط موثر مرتبط است، موضوع امروز درمورد کانال ترجیحی هر شخص است

کانال‌های ترجیحی

هر انسانی دارای حواس پنج‌گانه می‌باشد:

حس بینایی، حس شنیداری، حس چشایی، حس لامسه و حس بویایی

۵ حس اصلی که انسان را قادر به انجام کارها می‌کند

و تقریبا هریک از این حواس، او را وادار به داشتن مهارت‌ها و توانایی‌های کرده است.

توانایی‌های هر شخص وابسته به چگونگی بهره گرفتن از حواس یا کانال ترجیحی است.

ممکن است فردی خیلی تیزبین باشد اما روی صداها تمرکز چندانی نکند؛ فرد دیگر می‌تواند

حس بویایی قوی داشته باشد اما حس چشایی‌اش، آن‌قدرها هم خوب نباشد.

گیرایی هر فرد با فردی دیگر متفاوت است.

مثال اول برای کانال ترجیحی

اگر شخص از حواس پنج‌گانه‌اش بیشتر از بینایی استفاده کند، پس ترجیح می‌دهد

که مطلب یا کتابی را به صورت دیداری، از روی کاغذ یا نوشته بخواند و مطلب را دریابد.

مثال دوم

اما کسی که شنیدن را از میان حواس پنج‌گانه‌اش ترجیح دهد، قطعا با یاد گرفتن مطلب از طریق صوت و شنیدن عملکرد بهتری دارد.

مورد اول فردی با کانال ترجیحی دیداری می‌باشد و مورد دوم فردی با کانال ترجیحی شنیداری، حالا می‌خواهم به دیگر خصوصیات آن بپردازیم:

شخصی که دارای کانال ترجیحی لامسه یا لمسی می باشد، برای درک مطالب بهتر است آن‌ها را،

لمس و تجربه کند؛ به این ترتیب دریافت بهتری از مسائل خواهد داشت.

فرض کنید او نسبت به چیزی کنجکاو است

در چنین موقعیتی حتی اگر همه‌ی اطلاعات را برای سرکوب کردن

حس کنجکاوی‌اش در اختیار داشته باشد، باز هم می‌خواهد آن‌را لمس کند

و ببیند زبر است یا نرم؟ گرم است یا سرد؟ وقتی به آن دست می‌زند، چه حسی دارد؟

در بالا درباره‌ی سه مورد از سیستم‌های واکو گفتم، برای بهتر رساندن مطلب

به خوانندگان این مقاله، دو کانال ترجیحی دیگر را با یک مقایسه بیان می‌کنم.

شخصی که دارای کانال ترجیحی بویایی می‌باشد و شخصی با کانال ترجیحی چشایی را در حین تست یک خوراک در نظر بگیرید

نظر هر یک از این دو درباره‌ی غذا متفاوت خواهد بود.

فردی که بویایی می‌باشد بیشتر از بوی غذا تعریف می‌کند و به این قسمت آن خوراک دقت می‌کند و می‌گوید

بوی خوشی دارد اما بود دارچین، کمی بیش از اندازه است و اگر کمتر استفاده می‌شد بهتر بود.

اما نفر بعدی که چشایی می‌باشد، روی مزه‌ی غذا تمرکز دارد و زیاد بودن دارچین غذا را از مزه‌ی آن تشخیص می‌دهد.

همانطور که شخصی به نوع خودش دنیا و کائناتش را می‌نگرد، همان‌گونه از مسائل درک و دریافتی به نوع خود دارند

و توصیه می‌کنم از کسی با کانال ترجیحی دیداری انتظار گوش دادن کتاب صوتی را بدون کلافگی، نداشته باشید.

هر کسی به نوع خودش خاص می‌باشد و می‌تواند با توانمندی‎‌های وجودی خودش موفقیت‌های بسیاری  به دست آورد.

آن که شنیداری است ممکن است بخواهد خواننده شود اما مجبور به نویسندگی باشید

هیچ‌گاه نمی‌گویم این فرد نمی‌تواند در نویسندگی موفق باشد؛ بلکه می‌گویم او در موسیقی و خوانندگی موفق‌تر است.

تشخیص و شناسایی کانال ترجیحی هر شخص ساده است و راه‌های خوب و زیادی دارد، در مقالات بعدی این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

کار را شروع کنید و به پایان برسانید
بعد از انتخاب مسیر آن‌را طی کنید

اگر واقعا خواستار موفقیت در زمینه‌ای هستید، فقط به برگزیدن هدف بسنده نکنید و گام در مسیر موفقیت بگذارید؛

اگر کاری را شروع کردید تا پایان‌کار دست از آن نکشید و به پایان برسانید.

شرکت در یک قرعه‌کشی برای به دست آوردن پول کافی نیست، بلکه لازم است در جهت رسیدن به آن قوانین را رعایت کرده و طبق زمان مشخص شده پولی را واریز و یا هر کار دیگری را انجام دهید.

همه‌ی شما می‌دانید که وقتی هیچ‌کاری نکنید به هیچ موفقیتی هم نمی‌رسید،

بنابراین فقط شروع کافی نیست، تنبلی را کنار بگذارید

و از اهمال‌کاری دست بکشید زیرا با اهمال کردن کارها به بعد،

هیچ اتفاق خوشایندی رخ نمی‌دهد و حتم داشته باشید

که وضعیت فعلی همچنان باقی خواهد ماند و حتی بدتر هم خواهد شد.

هرروز حداقل یک گام در مسیر موفقیت بردارید و برای استحکام آن تلاش کنید.

باور کنید، هر کسی می‌تواند کاری را شروع کند و موفق نشود اما این‌که شجاعت و اعتمادبنفس برای ادامه و به پایان رساندن کار داشته باشید

از مهم‌ترین قوانین این است که به رویاهایتان رنگ تحقق ببخشید، موفقیت می‌تواند به سادگی به دست آید،

اگر خود را باور داشته و شجاعت خود را تقوید کرده و در این راه خرج کنید.

امروز می‌خواهم درمورد تکنیکی به نام عشق و شادی صحبت کنم

که تابه‌حال روی چندین نفر اجرا کرده‌ام و بازخوردهای خوبی گرفته‌ام.

می‌توانید، این تکنیک را در جمع‌های خانوادگی روی عزیزانتان و تمامی کسی که دوستشان دارید اجرا کنید.

همچین برای بیمارانی که نیاز به امید و انگیزه بیشتر دارند بسیار مفید خواهد بود.

مستقیم میروم سراغ تکنیک

فرد بیمار، یا شخصی که می‌خواهید حس خوب و فوق‌العاده‌‎‌ی

با ارزش بودن را به او بدهید را، روی صندلی بنشانید.

دو نفر از نزدیک‌ترین‌ها و عزیزترین افراد زندگی‌اش را در دوطرف او قرار دهید.

وظیفه این دو فرد که در سمت چپ و راست ایستاده‌اند، در گوش فرد،

کلمات و جملاتی بگویند که ممکن است به او حس بی‌نظیری منتقل کند.

جمله هایی مانند: دوستت دارم، عاشقتم، تو تمام زندگی من هستی،

تو باعث شادی و عشق در زندگی من هستی، تو قهرمان زندگی من هستی،

تو الگوی من هستی، تو مهربان‌ترینی، تو…

حتی تعریف کردن خاطره‌های شیرین و پر از عشق:

مادرم، یادت هست در کودکی دچار سرماخوردگی شدیدی شده‌ بودم و تو تا صبح، تب من را می‌گرفتی؟

یادت هست به مسافرت رفته بودیم و در مسیر شمال چه‌قدر خوش گذشت

و کلی خندیدیم؟ آن خنده‌های از ته دلت را دوست دارم.

جملات، کلمات، خاطره‌ها و حتی قدردانی‌هایی که در گوش او می‌گویید،

باید با تمام هیجان و احساستان بیان شود تا او را سرشار از عشق کند.

این بازی را به شوخی نگیرید و کاملا احساسی برخورد کنید.

هر دو فرد باید  با صدای آرام و به سرعت، در گوش او حرف بزنند

و به او احساس عشق و شادی و ارزش بدهند.

اهمیتی ندارد که او می‌تواند تمرکز کند،

سخنان هر دو نفر را در گوشش درک کند یا نه!

فقط کافی است بگویید، حتی فرقی نمی‌کند که هر دو یک خاطره را تعریف کنند

یا متفاوت، آن‌ها فقط باید کاملا احساسی عشق خود را به او ابراز کنند

و به او احساس با ارزش بودن، مهم و خوب بودن بدهند.

ممکن است فرد مورد نظر به گریه بیافتد

و حتی شما با به یاد آوردن خاطرات شیرین احساساتی شوید

اما به جای این‌‌که احساساتتان را با اشک‌ ریختن تخلیه کنید،

آن را در کلماتتان تزریق کنید و به او انتقال بدهید تا او به عشق و شادی بی‌نهایتی برسد.

هرگز او و فرد دیگری را در آن صحنه بغل نکنید و

همچنان ۵ تا ۱۰ دقیقه این‌کار را ادامه دهید و اجازه دهید

او تمام عشق شما‌ نسبت به خود را از طریق کلمات دریافت کند.

این تکنیک به بیماران و افرادی که فکر می‌کنند مورد بی‌توجهی قرار گرفته اند،

کمک می‌کند تا حس خوب و ارزشمند دریافت گنند، و روحیه‌ی بسیار خوبی را تجربه خواهند کرد.

البته این فقط برای بیماران و افراد کم‌روحیه نیست،

این تکنیک عشق و شادی برای افزایش محبت بین اعضای خانواده، دوستان و حتی همکاران، تا فردا دارد

و بازی بسیار شیرینی در دورهمی‌ها می‌باشد.

 

همچنین بخوانید : کوچینگ چیست ؟

تجربه ۱۴ ساله عزت محمدی مرام در چند خط

از سال ۱۳۸۵ مشغول آموزش در خارج از دانشگاه و مدرسه هستم. و تاکنون حدود ۲۱۰ میلیون تومان هزینه مستقیم برای این آموزش‌ها پرداخت کرده‌ام، که البته با هزینه‌های جانبی مانند رفت و آمد، هتل، خوراک، بلیط هواپیما و خرج ماشین، این مبلغ  به ۴۰۰ میلیون تومان می‌رسد.

علوم مختلفی که آموخته‌ام:

نوابغ فروش ۱

نوابغ فروش ۲

نوابغ فروش ۳

کارگاه شخصیت آهنین

چگونه فرزندان بهتری تربیت کنیم

چگونه در نگاه اول محبوب واقع شویم

هدف، بزرگترین فانوس دریایی

ازدواج، آغاز یا پایان عشق

موفقیت

کارگاه شاد باشید و ثروتمند شوید

ده نمک، تغییر بدتر از مرگ

دوره استادان موفق

درسهای موسسه آگاهی برتر تا لول ۱۳+

دوره یکساله مدرسه استادی

کارگاه رفع خجولی

پکیج کامل موسسه بیشتر از یک نفر

کارگاه فن بیان

دوره جامع سخنرانی

دوره کارخانه تولید اطلاعات

ایمیل مارکتینگ

ستارگان تبلیغ نویسی

تور آموزشی خلاقیت

وبمستران هوشمند

کلوپ نورهانی

کلوپ صفوی

دوره‌ دیپلما ان ال پی

دوره پرکتیشنری ان ال پی

دوره‌های هیپنوتیزم

دوره یکساله قدرت مذاکره

دوره‌های بلند مدت شخصیت شناسی انیاگرام

و بسیاری دیگر که نام بردن از آنها می‌تواند خارج از حوصله باشد.

اگر به لیست بالا نگاهی بیندازید، از خواندن نام این دورره‌ها خسته خواهید شد، حالا فکرش را بکنید که من تمام این دوره‌ها رو شرکت کردم و تمریناتش را هم انجام داده‌ام و همچنین تلاش کرده‌ام، این آموخته‌ها را در زندگی و کسب و کارم مورد استفاده قرار دهم.

در مقاطع مختلف به انتقال این آموزش پرداخته‌ام و کارگاه‌های مختلفی را برگزار نموده‌ام.

شاید شما هم قبول داشته باشید که خیلی سخت کوش بوده‌ام و این همه حوصله به خرج داده‌ام.

و به نظر خودم، حقیقت این است که این همه تحصیل، تقریبا معادل ۵ دکترا در رشته‌های مختلف است و شاید هم بیستر!

ولی دردو سال گذشته به این نتیجه رسیدم که اکثر این دوره‌‌ها اضافی بوده‌اند و اصلا کاربردی برای من نداشته‌اند.

شاید به نظر کمی بی‌انصافی بیاید، اما من اعتقاد دارم که اینگونه است، اگر می‌گویید نه، پس شما را دعوت به چالش می‌کنم و می‌گویم شما هم به مانند من، بعد از فارغ‌التحصیل شدنتان، ۱۴ سال تمام در دوره‌هایی که بالا نام بردم شرکت کنید و بعد نظرتان رو اعلام کنید.

چون بعد از ۱۴ سال کسب دانش و تجربه، و در سن ۳۷ سالگی، به این نتیجه رسیدم که هیچ کسی نمی‌تواند به انسان چیزی بیاموزد، مگر اینکه انسان را در موقعییت کشف قرار بدهد.

یعنی فرد را به جایی برساند که خودش بگوید؛ آهــــــــا! حــــالا فهــــمیدم…

به همین جهت عاشق کوچینگ شدم، چون کوچینک تنها دانشی است که به انسان جهت و مسیر نشان نمی‌دهد و نمی‌گوید چه کاری درست و چه کاری غلط، بلکه فقط فرد را در موقعیت کشف قرار می‌دهد و اجازه می‌دهد خود شخص راه حل را پیدا کند و به کار ببندد.

البته دو سال است که در زمینه کوچینگ تحقیق می‌کنم و تلاش می‌کنم کسی را پیدا کنم که کوچینگ را خالصانه یاد گرفته باشد، تجربه کرده باشد و من را بعنوان شاگرد بپذیرد تا بتوانم این مهارت را بیاموزم و در زندگی از آن استفاده کنم.

البته در دو سال گذشته ۱۲ جلد کتاب بطور مستقیم در مورد کوچینگ مطالعه کرده‌ام و همچنان مطاله می‌کنم.

ولی باور دارم که صرفا با مطالعه کتاب نمی‌توان خود را کوچ نامید و این دقیقا نقطه مقابل افراد زیادی است که با خواندن چند کتاب، خودشان را کوچ می‌نامند و از این حرفه درآمد فروان دارند.

چند روز پیش در یک دورهمی دوستانه، از دوستی یک جمله جالب شنیدم، می‌گفت الان روزگار جوری شده که هر کسی با پدر، مادر، دوست و جنس مخالش قهر می‌کند، می‌آید و می‌گوید؛ من کوچ هستم.

بگذریم.

اگر با من همراه باشد و نوشته‌های بعدی من را مطالعه کنید، سعی می‌کنم به تعریف صحیح کوچینگ بپردازم و نیر خصوصیات یک کوچ را بررسی خواهیم کرد.

از این که با من همراه هستید متشکرم

دوستدار شما عزت محمدی مرام

من خیلی اهل تلویزیون نیستم و خیلی تلویزیون نمی‌بینم.

اما یک شب که مهمان خانۀ برادرم بودم، یک لحظه در صفحه تلویزیون که روشن بود، دیدم که نوشته:

ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید!

این جمله انقدر برایم جالب بود و از آن لذت بردم، با وجود گذشت دو سال، همچنان در ذهنم باقی مانده و همیشه می‌گویم، واقعا جمله‌ی بسیار درست و صحیحی است.

یکی از داستان‌هایی که پدرم در کودکی برایم تعریف کرد:

زمانی که من ۴-۵ سالم بود، در روستا زندگی می‌کردیم.

پدر من، پاییزها و زمستان‌ها اوقات فراغت زیادی داشت، معمولا مردم در این فصول، کار چندانی نداشتند.

در مرکز روستا که در واقع مغازه ها در آنجا قرار داشتند، قهوه خانه‌هایی بود، معمولا مردان روستا در قهوه خانه‌ها بایکدیگر می‌نشستند، چای می خوردند، سیگار می کشیدند و از این ور و آن ور حرف میزدند.

آن موقع نه رادیویی وجود داشت و نه تلوزیونی، جدیدا فقط در روستای ما تلوزیون، آن هم از نوع سیاه و سفیدش آمده بود (سال ۶۵ یا۶۶ زمانی که جنگ بود­)

یک روز پدر من داستانی را، از یک بنده خدایی که در قهوه خانه باهم همنشین بودند رو برامون تعریف کرد و کلی خندیدیم.

این بنده خدا ۴۰-۵۰ سالی سن داشته، هر روز ظهر ها و عصر ها یا شب ها که میامد قهوه خانه

سبیل ها و لب و لوچه اش با روغن و کره محلی مدام چرب بود و وقتی به قهوه خانه می‌آمد و دوستان از او می‌پرسیدند: از لب‌و‌لوچه‌ات معلوم و مشخص است که غذای خوبی خورده‌ای، اون سبیل‌هایش را تابی می‌داد و قپی می‌آمد و می‌گفت: بله، پلوکباب خوردیم و کره!!

مردم نیز همیشه به حال این بنده خدا حسرت می‌خوردند و می‌گفتند چقدر انسان ثروتمندی است که انقدر غذاهای خوبی میخورد.

آن زمان با این دوره فرق زیادی داشت و در روستای ما تقریبا همه با نداری‌ سر می‌کردند، حتی نمی‌توانستند در ماه یک وعده برنج بخورند!

خلاصه این بنده خدا هر روز به قهوه خانه می‌آمد و همین اتفاق می‌افتاد، همیشه دهان و سبیلش چرب و چیلی بوده و می‌گفته که بله غذای خوشمزه و خوبی خورده‌ام.

یک‌روز که قهوه خانه پر جمعیت بوده و همه نشسته بودند.

و اتفاقا این بنده خدا هم در آنجا بوده، ناگهان یک پسر بچه‌ای با حالت شتاب‌زدگی وارد قهوه‌خانه می‌شود و رو به مرد سبیلو می‌گوید: ” بابا بابا؟ “

پدر میگوید: چی‌شده پسرم؟

پسرک می‌گوید: گربه، روغن سبیلت را خورد، بیچاره شدیم!

همه به او نگاه می‌کنند و مرد خجل می‌شود و بلاخره او نیز به مردم با شرمندگی از حرف‌های دروغش، از قهوه‌خانه خارج شده و با خجالت به سمت خانه‌اش برمی‌گردد.

بعد ها پدرم گفت که دیگر از خجالتش به قهوه‌خانه نمی‌آید.

 آن مرد با سبیل‌های چربش می‌گفت بهترین غذاها را می‌خورد و مردم، خود را با او مقایسه می‌کردند و تصور و حرفشان این بود که این مرد خوشبخت است و ما بدبخت هستیم.

می‌خواهم در نتیجه‌ی این داستان بگویم: آن پیامی که در تلویزیون دیدم

“ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید”

اولین باری بود که این جمله را در صفحه‌ی  تلویزیون دیدم، یاد این خاطره افتادم که پدرم برایم گفته بود.

خیلی وقت ها ظاهر زندگی دیگران نیز همین‌گونه است، شما ممکن است در پیج اینستاگرام دیده باشید، آقا یا خانمی از چیزهایی عکس گذاشته‌اند که بسیار لاکچری و خوشمزه هستند.

اکثر افراد عادی فکر می‌کنند که چقدر این‌گونه افراد وضعیت زندگی‌شان خوب است، چقدر حالش خوب است و…

لطفا ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید.

خودتان را با افرادی که بالاتر از سطح خودتان هستند مقایسه نکنید.

با کسانی که یک پله از شما پایین تر هستند مقایسه کنید.

بدانید که ذهن انسان برای درک بهتر مفاهیم مقایسه انجام میدهد.

حواستان  باشد تا حالتان خوب بماند.

اکثر انسان‌ها با خود می‌گویند: در گذشته زندگی کرده‌اند اما در حقیقت اینطور نیست و افراد افسوس روزها و فرصت‌های از دست رفته‌‌شان را می‌خورند.

اکثرا حسرت می‌کشند، آن و ناله می‌کنند، مدام می‌گویند اگر… کاش… چرا؟… و… ما آیا با این کارها روزهای از دست رفته‌ باز خواهند گشت؟ خیر!

در حقیقت این‌گونه افکار روزهای آینده و حال ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند و فکر کردن به ای کاش‌ها و اگرها، فرصتی که اکنون برای جبران اشتباهاتمان را از دست می‌‎دهیم و هیچوقت در زمان حال به این فکر نمی‌کنیم که فردا خواهیم گفت: ای کاش دیروز اینکار را انجام می‌دادم و زمانم را به بطالت نمی‌گذراندم.

به خاطر اینکه تا این‌جای مسیر زندگیتان را اشتباه آمده‌اید آیا درست است که بگویید تا اینجای راه را آمده‌ام و حیف است که برگردم یا مسیرم را تغییر دهم؟

مسلما هیچ‌یک از ما نمی‌خواهیم یک مسیر اشتباه را ادامه دهیم که به مقصد مورد نظر ما نمی‌رسد!

شما با از دست دادن فرصتی که حالا در اختیار دارید، نه تنها نمی‌توانید گذشته را تغییر دهید بلکه آینده خود را نیز تباه خواهید کرد.

در عین حال که می‌توانید مسیر غلط را برگردید و در مسیر درست قدم بگذارید، درست نیست که در مسیر اشتباه زندگی‌تان را ادامه دهید و فرصت‌های بیشتری را بسوزانید.

در اینجا خوب است بدانیم سوال‌های قدرتمند می‌توانند ما را در جهت رسیدن به سعادت راهنمایی کنند!

پس با پرسیدن این سوال از خودتان، تغییر وضعیتتان را آغاز کنید و برای اینکه بتوانید به آن چیزی که می‌خواهم در زندگی برسم، چه چیزی را باید تغییر دهید؟

این ابزار تغییر می‌توانند تغییر نقشه دهنی‌تان، دست برداشتن از آزار و آسیب رساندن به خودت، ابراز وجود و نشان دادن توانمندی و قابلیت‌های خودتان، فکر کردن به خواسته‌ها و علایق خود، سخن گفتن با خود با لحنی زیبا و پر از عشق و محبت و احترام گذاشتن به خود باشد.

خودت را برای داشتن زندگی بهتر و برداشتن گام‌های محکم و اثرگذار آماده کنی و پا در مسیر زندگی زیبا و دلخواهت بگذاری.

در این مسیر خود را باور کن، نداهای منفی درونی خو را خاموش کن و با خود جملات و کلمات، مثبت و پرانرژی را تکرار کن و به خود امید بده.

همانطور که در مقاله ابزار موفقیت گفتم نگذارید گفتار منفی اطرافیانتان بر روی شما تاثیر بگذارد.

انسان در سکوت بزرگ می‌شود
آئینه ات دانی چرا غماز نیست
زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست

 

سه سال پیش، در یک کارگاه آموزشی شرکت کرده بودم.

اواخر اردیبهشت ماه بود و هوای دل‌چسب کلاردشت نوازشمان می‌کرد، یک کارگاه سه‌روزه بی‌نظیر در کنار استادان عالی‌قدر و هم دوره‌ای‌های فرهیخته.

عصر روز آخر همگی سوار ماشین‌هایمان شدیم و به اتفاق اساتید و دوستان به دامنه کوهی که بام شهر کلاردشت بود، رفتیم.

یکی از اساتید، بطری آبی را تا نیمه پر از آب کرد و یک مشت خاک داخل آب ریخت، محتویات بطری را کاملا مخلوط کرد، سپس به زیبایی برایمان توضیح داد که انسان در روند روزانه زندگی‌اش به دلیل وجود چالش‌ها و مسائل به‌هم می‌ریزد و مانند محتویات این بطری کدر می‌شود، همین امر باعث می‌شود نتواند مسائل و مشکلات را تفکیک کند و برای آنها راه‌کاری بیابد.

برای این‌که بتوانیم مسیر زندگی را روشن‌تر کنیم، نیاز داریم که سکوت کنیم تا بتوانیم بزرگ‌تر از مشکلاتمان شویم و بر آنها فائق بیاییم.

به هر حال این استاد ارجمند بطری را روی سقف ماشین گذاشت و از ما خواست نیم ساعت به مراقبه بپردازیم.

همه ما در آن فصل زیبای بهشتی در دامنه کوهی سرسبز و بهشتی به مراقبه پرداختیم انگار که در بهشت حقیقی بودم چون غرق در لذت  و نیز مانند آن بطری ته نشین و زلال‌تر می‌شدیم.

بعد از نیم ساعت همگی  آرامش عمیقی پیدا کرده بودیم. بطری آب گل آلود هم  ته نشین و زلال شده بود.

پس برای صاف و زلال شدن، هر روز به مدت حداقل ۱۵ دقیقه در سکوت به مراقبه بپردازید تا آرام‌تر و زلال‌تر شوید و اینگونه بزرگ‌تر خواهید شد.

داستان کوتاه آموزنده
مشغول هیزم شکنی بود که اسبی وارد حیاط شد، تبر  را زمین گذاشت
و به آرامی به اسب نزدیک شد انقدر که دستی به سر اسب کشید
و او را رام خودش کرد، هر چه که بیشتر تعمق کرد یادش نیامد که این اسب را در جایی دیده باشد

اسبی که نه زین داشت و نه افسار و نه نشانی!

به آرامی اسب را کنار کنده چوبی کشید و سوار اسب شد

اسب را به سمت جاده هدایت کرد ولی وقتی به جاده اصلی رسید سعی نکرد اسب را جهت بدهد

و او را به چپ و راست براند در کمال آزادی به اسب اجازه داد تا خودش مسیر را انتخاب کند،

حیوان می‌خواست از مسیر جاده به قصد آب و علف خوردن منحرف شود.

 

سوار کارش به او اجازه نمی‎‌داد! ولی اسب اجازه داشت که مسیر را بپیماید

و هر جا که خیابان فرعی و مسیر دیگری بود را خودش انتخاب کند

اسب از خیابان های اصلی و فرعی مختلفی حرکت می‌کرد و به میل خودش تغییر مسیر می‌داد

و سوارکارش هیپ‌گونه دخالتی نمی‌کرد

و تلاشی برای اینکه مسیر اسب را تغییر دهد نمی‌کرد و حدود ۶ ساعت راه رفتند

تا اینکه اسب به حیاطی داخل شد و وسط حیاط ایستاد

مرد صاحب‌خانه با شنید صدای اسب بیرون آمد و به میلتون اریکسون مردی که سوار اسب بود نزدکی شد

با کمال تعجب به اسب و سوارکارش خیره شد و بعد از چند لحظه گفت این اسب من است

تو آن را چگونه پیدا کردی و از کجا متوجه شدی که این اسب متعلق به من است

و نیز نشانی خانه را چگونه پیدا کردی؟ میلتون اریکسون که همچنان بر روی اسب نشسته بود

پاسخ داد، من نمی‌دانستم که این اسب متعلق به توست و این‌جا خانه شماست،

اما اسب تو می‌دانست که متعلق به چه کسی است و حتی راه خانه اش را هم به خوبی می‌دانست.

در این داستان کوتاه آموزنده صاحب اسب که درحال نوازش حیوان بود با تعجب سوال کرد: خوب اسب می‌دانست و از تو پرسیدم، تو چگونه توانستی منزل من را پیدا کنی؟

میلتون در پاسخ می‌گوید من فقط سوار اسب شدم و بدون آنکه او را به سمتی هدایت کنم

و به او جهت بدهم همراهش شدم و فقط اجازه ندادم که از جاده منحرف شود

و این‌گونه شد که بعد از طی کردن مسافت ۶ ساعت به اینجا رسیدیم

میلتون اریکسون از این داستان کوتاه آموزنده استفاده می‌کند و می‌گوید ضمیر ناخودآگاه هر انسانی مسیر سعادتمندی را می‌داند  کاملا به آن آگاه است و اگر بتوانیم به ضمیر ناخودآگاه دسترسی داشته باشیم پس می‌توانیم به مقصد و سرمنزل خود برسیم فقط باید مواظب باشیم که به جهت خوردن آب و علف از مسیر خارج نشویم.

برای اینکه به ضمیر ناخودآگاه خود دسترسی داشته باشیم

تکنیک‌ها و روش‌های متعددی وجود دارد ولی روشی که میلتون اریکسون پیشنهاد می‌کند، هیپنوتراپی است و این را بهترین روش می‌داند که البته با استفاده از کوچینگ برای خودشناسی هم می‌توان به ضمیر ناخودآگاه دسترسی پیدا کرد و اینکه روش ساده‌تر هم وجود دارند و پیشنهاد من ۱۵ دقیقه مدیتیشن در ابتدای روز است.

 

شاید اکثر ما خیلی جاها شنیده یا خوانده باشیم که باید توانمندی‌های خود را بشناسیم و بر اساس آن رشته تحصیلی و شغل آینده‌یمان را انتخاب کنیم تا بتوانیم ساده‌تر و راحت‌تر مسیر زندگی را پیش ببریم.
ولی مسئله این است که اکثر کسانی که در مورد این موضوع، مطلبی گفته یا نوشته‌اند اصولا مسئله را برایمان خیلی پیچیده و سخت کرده‌اند و به همین دلیل ما نتوانسته‌ایم توانمندی‌های خودمان را کشف کنیم.
بنابراین در این مقاله سعی بر آن داریم که خیلی ساده و با مطرح کردن سه سوال قدرتمند این موضوع را برای همیشه حل کنیم، و حقیقتا اصلی‌ترین توانمندی‌ خودمان را بشناسیم، تا مسیر تحصیلی، شغلی و در کل، زندگی را آسان‌تر و لذت بخش تر طی کنیم.

پس مستقیم می‌رویم به سراغ این سه سوال:

سه سوال قدرتمند

1. چه کاری را انقدر خوب انجام می‌دهی که می‌توانی به راحتی به شخص دیگری آموزش بدهی؟
2. دوست داری این توانمندی را به چه کسانی آموزش بدهی؟
3. شخصی که این آموزش را از تو دریافت می‌کند چه ارزش افزوده‌ای را به دست می‌آورد؟

مثلا اگر شما  در کدنویسی و برنامه نویسی تحت وب تسلط کافی داشته باشید و بتوانید آن را به فرد دیگری آموزش دهید و آن شخص از این آموزش سودی به دست بیاورد، پس می‌توان گفت، شما  این توانمندی را دارید.

یعنی خیلی ساده در جواب سه سوال بالا می‌توان گفت: من کد نویسی بلدم، می‌توانم به آقا یا خانم فلان آموزش بدهم تا او بتواند سایت طراحی کند و درآمد داشته باشد.

فرقی نمی‌کند این توانمندی می‌تواند آشپزی، رانندگی، حسابداری، فروشندگی، باغبانی و یا هر کار دیگری باشد.

یک مثال دیگر

مثلا من ان ال پی بلد هستم و می‌توانم به روانشناسان آموزش بدهم تا مراجعانشان را راحت‌تر درمان کنند.

پنج معیار سنجش

اگر یک یا چند توانمندی را در خود کشف کردید و متوجه آنها شدید و می‌خواهید رشته تحصیلی و شغلتان شود پس قبل از اقدام، با پنج معیار زیر آن را مورد سنجش قرار دهید.

1. امنیت
2. عشق
3. قدرت
4. آزادی
5. تفریح

بررسی کنید و ببنید آیا این توانمندی، برایتان امنیت فراهم می‌کند؟

مثلا به اندازه کافی پول ساز هست تا بتواند نیاز های اولیه زندگی شما را تامین کند و در کل برایتان امنیت به وجود می‌آورد؟

آیا به این توانمندی خود عشق می‌ورزید؟ یعنی عاشقش هستید؟

آیا با داشتن این توانمندی احساس قدرتمندی می‌کنید؟

آیا این توانمندی برای شما آزادی ایجاد می‌کند؟

آیا انجام کارها بر اساس این توانمندی، برایتان مانند تفریح است؟

بنابرین اگر توانمندیتان را کشف کردید و آن را با این پنج معیار مورد سنجش قرار دادید و جواب شما به آنها بله بوده است.

پس می‌توانم پیشنهاد بدهم که، این همان کاری است که با انتخاب و انجام آن به عنوان رشته تحصیلی و شغل به شما لذت بیشتری خواهد داد.